Kody odpowiedzi HTTP niewiele znaczą dla przeciętnego użytkownika internetu, ale są jedną z pierwszych elementów sprawdzanych w trakcie audytów SEO. Dlaczego są takie ważne? Przede wszystkim dlatego że za ich pomocą boty otrzymują informacje o poprawności działania strony.
Mówiąc najprościej, kod odpowiedzi HTTP to informacja wysyłana przez serwer o tym, w jaki sposób dane zapytanie jest realizowane (albo nierealizowane, ale o tym za chwilę).
W idealnym świecie każda otwierana przez użytkownika lub bota strona powinna zwracać kod 200, który – tłumacząc z języka maszyn na ludzki – oznacza „wszystko w porządku”.
1XX – kody informacyjne
2XX – kody powodzenia
3XX – kody przekierowania
4XX – kody błędu aplikacji klienta
5XX – kody błędu serwera
Kodów odpowiedzi jest sporo – i większości z nich raczej nie spotkasz na swojej drodze, jak chociażby 418, czyli Jestem czajniczkiem. Są jednak takie, które po prostu trzeba znać.
Wszystko w porządku, nie ma czym się przejmować. Kod 200 znaczy, że twoja strona działa poprawnie: ani użytkownik, ani bot nie trafiają na żadną przeszkodę.
Trwale przeniesiony, czyli pod tym adresem była podstrona, ale teraz jest pod innym, zdefiniowanym URL-em. W praktyce użytkownik zostaje przeniesiony na nowy adres, a Google bot dostaje informację, że jest nowa wersja URL-a, a pod starą nic już nie będzie.
Znaleziono, czyli dana strona chwilowo jest dostępna pod innym adresem, ale wróci pod ten adres. W efekcie użytkownik i bot trafiają pod nowy adres, ale bot dostaje jeszcze dodatkową informację o tym, że nie powinien zapominać o poprzednim URL-u, bo to sytuacja tymczasowa.
302 nie powinno się używać jako stałego przekierowania, więc jeśli zmieniasz URL-e, wdrażasz SSL albo zmieniasz strukturę strony, zawsze powinieneś wybierać przekierowanie 301.
Zabroniony, czyli panie, co pan tu robi, to nie jest miejsce dla pana. Wszyscy są zagubieni, nikt nie wie, co dalej.
Nie znaleziono, czyli tu kiedyś była strona, ale teraz jej nie ma. A może nigdy jej nie było? W sumie to niewiele wiadomo. Strona 404 jest bezwartościowa z punktu widzenia SEO, ale warto ją dobrze zaprojektować, żeby nie tracić użytkowników.
Usunięto, czyli tak, tu na pewno kiedyś była strona, ale teraz jej nie ma. Jeżeli chcesz dać Google informację, że z premedytacją usunąłeś jakąś podstronę i nigdy już nie będzie jej odpowiednika, 410 jest dla ciebie.
Wewnętrzny błąd serwera, czyli w skrócie: serwer zgłupiał i nie wie, o co chodzi.
Usługa niedostępna, czyli: może warto pomyśleć nad lepszym serwerem? 503 to także kod, który powinien zwracać twój serwer, gdy przeprowadzasz prace modernizacyjne – daje sygnał botom, że mogą na daną podstronę wrócić za jakiś czas. Ale uwaga: jeśli twój serwer często zwraca błędy 5XX, może to wpłynąć negatywnie na pozycje.
Kody odpowiedzi najlepiej sprawdzać trzyetapowo:
Crawler znajdzie wszystkie błędy występujące w obrębie struktury strony, ale siłą rzeczy nie dostarczy miarodajnych informacji np. o 503, które mogą akurat w momencie wykonywania crawla nie występować na stronie. W tym ostatnim pomoże nam raport błędów indeksowania dostępny GSC.
Przydatnym narzędziem jest także raport uszkodzonych linków zwrotnych w Ahrefsie.
Dzięki niemu możemy wytropić linki występujące na innych stronach, które prowadzą do zwracających błędy podstron w naszej witrynie. Jeśli nie ma możliwości poprawy linków, warto URL-e zwracające 404 zastąpić 301, żeby przenieść i użytkowników, i boty na odpowiednią podstronę.
